omschrijving
Een verbindend werk in Selwerd, Groningen
Gemeente Groningen
Juni 2021
Stap 1: het plaatsen van het object.
Tijdens de laatste week van juni, werd ik herenigd met het blauwe ontmoetingsobject.
Stap 2: het wit schilderen van het ontmoetingsobject.
Hoe zorg je ervoor dat een wijk trots draagt voor een kunstwerk?
Dat begon bij het ritueel van het wit schilderen. Het aanwezig zijn op de locatie, om zo met buurtbewoners in gesprek te kunnen (over het object, maar ook over kunst over het algemeen, over de wijk en over ontmoeten).
Naast de mooie gesprekken die eruit voort kwamen, ontstond er ook een band met een van de jongeren uit de buurt. Hij verveelde zich, was gestopt met school, maar was wel heel nieuwsgierig naar wat ik aan het doen was. Tijdens de lunch kwam hij bij mij zitten aan de overkant van het object. Uiteindelijk heeft hij mij de hele tijd bijgestaan met het beschilderen, uitnodigen van mensen en praatjes maken. Toen al was het project voor mij geslaagd.
Stap 3: het beschilderen van het object met de wijk.
Tijdens de periode dat het ontmoetingsobject in het Noorderplantsoen stond, is er maar liefst 1 ding op geschreven (zelfs nog in de stijl van de tekeningen). Een wens van elke kunstenaar. Wat een respect naar het werk dat er staat! Maar wat was het een teleurstelling voor mij, dat het uiteindelijk niet doorontwikkeld is. De braafheid straalt ervan af. De omgeving heeft er niks mee gedaan. Vond er dan helemaal geen ontmoeting plaats? Niemand die het ervan af kan lezen.
Dus bedacht ik een nieuw plan. Gekoppeld aan de wens om meer draagvlak te vinden in een wijk dat kunst in de openbare ruimte niet gewend is, bedacht ik de wijk uit te nodigen om het object eigen te maken. Om zo de ontmoeting met elkaar, met het object en met de plek zichtbaar te maken.
De dagen dat ik aanwezig was met de stiften en spuitbussen waren een groot feest. Oud en jong hielpen mij mee met het versieren van het object. Met de vraag iets moois voor een ander of een idee voor ontmoeten in Selwerd achter te laten, werd het object binnen twee dagen gevuld met prachtige tekeningen en teksten.
Maar ondertussen kreeg ik ook de hele tijd te horen: “Wat moet ik doen?” “Wat is de opdracht?” “Mag dit ook?”. Er is zo weinig vertrouwen meer in elkaar, dat overal in de openbare ruimte strenge regels zijn. Ook kinderen zijn zich daar heel bewust van. Maar wat gebeurt er als we elkaar wel dat vertrouwen geven? Als we daar met stiften en spuitbussen staan, omdat er ook heel veel moois uit kan ontstaan. De grootste les van deze week was toch wel: we zijn allemaal mensen. Begin vanuit vertrouwen, dan kunnen we veel meer bereiken met elkaar.
Foto's door Nienke Maat
resultaat
